Rubik-kubussen en evolutie

woensdag 16 februari 2011

Vandaag wordt de grootste Rubik-kubus ter wereld gepresenteerd. Deze kubus heeft 1539 vakken die allemaal los van elkaar kunnen bewegen. De 17x17 kubus verslaat het vorige record dat stond op 12x12. Ik vroeg mijzelf af als Rubik-kubussen steeds groter en complexer worden is dit dan evolutie?

Dat evolutie niet alleen van toepassing is op dieren is geen nieuw idee. In 1976 introduceerde Ritchard Dawkins de evolutie van gedachten. Hij noemde de gedachten die zich verspreiden meme. Later introduceerde Kevin Kelly het technium voor evoluerende technologie. Het lastige van de meme en het technium is dat ze niet bestaan zoals gene in DNA. Niemand gelooft dat om het moment dat ik mijn idee opschrijf en jij het leest er een stukje meme uit mijn hooft naar jouw hooft vliegt.

Om uit te leggen wat hier wel aan de hand is gaan we weer terug naar de Rubiks. Voor evolutie heb je drie dingen nodig. De eerste is variatie. Die is er na wat onderzoek in Rubiks kubus land zeker. De originele kubus uit 1974 had 27 vlakken, pocket cube(8 vlakken), de V-cube(343 vlakken) en de Megaminsk( in de vorm van dodecaëder met 12 kleuren) zijn slechts het topje van de ijsberg. De tweede voorwaarde voor evolutie is selectie. Er vindt selectie plaats in de wereld van de kubus. Het ene model is populairder dan het andere en een aantal wordt niet meer geproduceerd. De derde en laatste eis die evolutie stelt is overerving; worden technieken uit vorige generaties in nieuw generaties toegepast. Het centrale ontwerp is het zelfde gebleven, maar het beste voorbeeld kwam uit de artikel over de 17x17 Rubiks. Met de floating anchor techniek zou je groter dan 17x17 kunnen gaan. De ontwikkelde techniek voor de 17x17 worden overerft in volgende generaties om ze groter te maken.

Natuurlijk weet ik dat een Rubiks nooit zonder een mens kan ontstaan, maar toch kan het bruikbaar zijn om na te denken over de evolutionaire kwaliteit van de Rubiks. Waarom is deze soort blijven bestaan tussen alle ander spellen en puzzels? Wat maakt deze soort zo “fit”dat hij overleeft en groeit in complexiteit? Vragen die je kunt stellen, omdat je het niet als los product beschouwt, maar als lijn door de tijd.

Bron Afbeelding DVICE

What to hack?

zaterdag 5 februari 2011

Het onderwerp dit jaars Ars Electronica festival was repair. Een van de projecten die mij opviel die echt vanuit het onderwerp werkte was het “Repair Manifesto”. Dit project liet mij niet los en heeft mijn leven verandert. De actieve onderzoekende manier van werken van heeft van mensen zoals Arne Hendriks sprak mij erg aan. Waarom heeft mij dit verandert?

Ik heb zoals een docent het een keer noemde een conceptuele fascinatie. Dat betekend dat in gewone mensen taal dat ik mij heel prettig voel bij ideeën. Als ik iets tegen kom dat ik niet snap of begrijp ga ik er mee aan de gang en kan ik er andere mensen ontzettend enthousiast voor maken. Als ik het idee dan begrijp ga ik verder. Het grote probleem daar mee is dat ik dingen nooit af maak. Als ik begrijp waar het eindpunt ligt dan is dat voldoende, of het project nu halverwege of 99% is. Ik laat het uit handen vallen en ga door.

Gelukkig realiseer ik me dit en heb ik tijdens projecten als KOLABO Summerlab en Chair Repair (zie foto) op het bovengenoemde festival projecten afgemaakt. Wat belangrijk is dat deze projecten een strikte deadline hebben. Er is geen tijd voor dagenlange reflectie. Je kunt de deadline alleen halen door te doen. In mijn dagelijks leven krijg ik dit voor elkaar door te hacken. Niet het inbreken in computers. Nee, hacken is een slimme vondst. De gewoon doen mentaliteit.

Waarom is dit belangrijk voor jouw? Ik denk dat het een bredere trend is. Het repareren van spullen en het zelf doen wordt zal steeds belangrijker worden. Waarom denk ik dit? Ik zal een opsomming maken.
  • Het is goedkoper: De economische crisis zal nog wel even voor duren dus goedkoper is beter. Daarnaast kun je met één pakje Sugru van €1,10 een adapter die nieuw €60,- kost repareren. (zie foto) Dat is een besparing die opvallend is zelfs als je niet op de kleintjes let.
  • Je kunt dingen eigen maken: Er is geen bedrijf dat kerstversiering maakt met Chuck Noris, Marilyn Monroe, Amelie en Einstein maakt, maar ik wel. Daarnaast treed het “IKEA effect” op. Je voelt je meer eigenaar van een product als je er meer tijd en moeite in stopt.
  • De hele wereld kan helpen: Op allerlei websites kun je inspiratie halen om zelf aan de slag te gaan leuke voorbeelden zijn Hack a Day en Instructables.
  • We hebben de tools: Goedkope 3d printers, open hardware, Fablabs ze dragen er allemaal aan bij dat met een in één dag van idee naar realiteit kunt gaan zonder jarenlange ervaring.
Dus ga op onderzoek uit en misschien vindt jij wel het gesneden brood van de 21e eeuw uit.